Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

[δουλειά σου, είναι να σε ονειρεύονται]



«Κυρία, θα σε αγγίξω με τον νου μου.
Θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω
ώσπου να μου δώσεις
ξαφνικά ένα χαμόγελο, συνεσταλμένα άσεμνο
(κυρία θα σε
αγγίξω με τον νου μου.) Θα σε αγγίξω,
αυτό είναι όλο,
απαλά κι εσύ ολότελα θα γίνεις
με απέραντη ευκολία
το ποίημα που δεν θα γράψω.»

                                    (e.e cummings=)


(aπόψε o raoulpenman επιστρέφει ως ορκισμένος φύλακας του παραλόγου μέχρις ότου αυτό ξαναβρεί το κύρος του. Προς το παρόν,με το άνοιγμα της αυλαίας δεν είναι ούτε ευτυχής ούτε δυστυχής: είναι ανήσυχος. Φοβάται μήπως φοβηθεί, αναρωτιέται για ποιο ακόμα πράγμα θ΄αναρωτηθεί, ελπίζει πως θα ελπίσει κάποτε σε κάτι καλύτερο και, γενικά, βιάζεται. Κaτά τ΄άλλα από καθαρά τεχνική άποψη, όπως τον ειδοποιούν από τo κοντρόλ, υπάρχει μόνον ένα καθήκον, η εμβάθυνση. Μόνο το φάντασμα ξέρει πόσα οφείλει η στέγη στην σκάλα. e'δώ: http://www.metadeftero.gr/ )

(ρεμίξ: e. e cummings, ευγένιος αρανίτσης, angelus novus, Zωή τάχα )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου