[θυμίσου κάτι αν)έφικτο]

λέξη - παιδί
της έξαψής μου,
της ατέλειωτης νύχτας,
του ονείρου
και των πόθων μου λέξη
καλημέρισε τον κόσμο.
Σχημάτισε πρόσωπα
με γράμματα,
τοπία
με ορνιθοσκαλίσματα
κι αφησε για τους άρτιους
την αρτιότητα.
Γέλα στο καλωσόρισμά σου
γιατί τελειώνουν τα ψέματα
και τα θέλω σου
είναι
αληθινά
σαν το αίμα των εργατικών ατυχημάτων,
σαν τις οσμές
των παιδικών σου αναμνήσεων_

(aπόψε λίγο μετά τις έντεκα ο raoulpenman aνοίγει για λίγο - με τα κλειδιά του περίπου -την πίσω πόρτα του ποιήματος για να δει τί κρύβεται εκεί. [Γ]ιορτάζει eπομένως η επανάληψη μιας πίστης eδώ: http://www.metadeftero.gr/ ))