[:γιατί τα φύλλ’ αν είν΄πολλά, σε κάθε φύλλο πνεύμα]

τις λεύκες τις θεόρατες στη γλώσσα της μαγείας

τις ονομαζούνε λευκά κυπαρίσσια

αυτό θα σου το πούνε;

η προδοσία

έξω από τα σύνορα του άμβωνα

έτσι πλησίασε, χορτασμένη μου ύαινα

σαν κοπάνα από τον τάφο σου

γιατί εσύ σώζεις την ομορφιά όχι η ομορφιά εσένα

χτίζοντας την αγάπη

πέτρα πέτρα είμαι

μια μπετονιέρα που ανακατεύει

δάκρυα είμαι

το μυστικό ενός αιώνα

στάχτης είμαι 

η ιδέα που μύρισε

τις μασχάλες της είμαι

η μπανιέρα που ξαπλώνεις

το υλικό του έρωτα είναι το πνεύμα

τα γεννητικά όργανα του πνεύματος είναι το χάδι

ιδού ο νόμος της βαρύτητας μου

*****

σαν ιεροφάντης ακούγομαι

δεν το ‘χα για σκοπό

μα με τόσα απορρίματα θεών

κάποιος πρέπει να κάνει τη φασίνα

οι αγίοι των χρυσών

κι οι αγίοι των δακρύων

πιάνεις το ζύγι;

ένα καράτι χρυσού

ισορροπεί

με δέκα κουταλιές δάκρυα

όλα τα υπόλοιπα είναι φήμες εαυτού

(σαμσών ρακάς /ούτις)

Aπόψε λίγο μετά τις 22: 00 νεαρό πλατάνι βαράει το φεγγάρι καθώς ο Raoul Penman επιστρέφει στα γνωστά του ιδιόρρυθμα ραδιοδράματα - εκεί που η παράδοση συναντά το ακατάστρεπτο του κόσμου. Άγιος Χι. Άγιος Ψι. Το Σάλιο Του Σε Κοινή Θέα.  Η Σιωπή Ως Πόσιμο Σώμα Τοις Πάσι. Η αγάπη υπάρχει με παράδοξα ονόματα. Τη τελευταία φορά πνίγηκε σ΄ένα ποτήρι νερό άδειο μέχρι τη μέση κι ως τη μέση γεμάτο. «Να΄αυτή είναι η θέση μου!» είπε και το χαμόγελό του – φως αντοχής – εδώ: http://www.metadeftero.gr/. Το φεγγάρι αυτής της εκπομπής στη λήγουσα. 

/μελετώντας τον αλάθευτο κανόνα του αντικανονικού μαζί με Νίκο Παναγιωτόπουλο, Σαμσών Ρακά, Γιώργο Τσιόγγα και Γιώργο Γέργο/