[:Ὥστε μιά μουσική ἦταν πού πρέπει να ἀκούσω]

Αυτοπερίκλεισις. (Dementia in exilio σε κελλαροδωμάτιο)

Αυθεντική προσωπική ζωή.  Κελλιώτης.

Η φτώχεια της απόπειρας για έργο.

Το μυστήριο του κορμιού. Χωμάτινο εόν με ντουλάπι συνείδησης.

Η ένωση. Ο τύπος της σωματικής ένωσης.

Η έκσταση του προσώπου του άλλου.

Αυτά ήταν όλα: Η μουσική κλίμακα.

Το μουσικό όργανο. Οι συνθήκες.

Το μυστήριο του σώματος. Η έκσταση που συνάντησα.

Και η παράξενη σχέση με το ντουλάπι της συνείδησης

και κυριώς με την κρυψώνα πίσω απ΄το ντουλάπι.

[ΣΥΣΣΗΜΟΝ ή Τα Κεφάλαια,  Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος]

؀؁؂؃؄؎؀؁؂؄؃

Όλο το θέμα είναι να κρατηθεί κάτι σα μοναδική σανίδα πάνω σε κάτι σα γέφυρα

Дπόψε πορφυρό αγγείο με πράσινα μύγδαλα υπεύθυνα για τη φωνή του Raoul Penman τραυλίζουν τους  χρησμούς καθώς η μαγεία -μήτε πλέον θόρυβος και μήτε ακόμη μουσική – φανερώνει  ένα κομμάτι σύννεφο σε μια ηχώ που μπορεί να ψηλαφηθεί με λέξεις.  Όλα συνωμοτούν. Τα παθιασμένα προσχήματα. Οι κυνηγημένες ηδονές των βλεμμάτων. Το σκασιαρχείο της σοφίας – χρυσόψαρο. Σελίδα άθικτη λευκή. Από το ύψος των δέντρων μία σκέψη αρπάζεται από έναν φωτόηχο: υπάρχουν ακόμα τραγούδια που μπορούν να τραγουδηθούν πέρα απ΄το ανθρώπινο.  Όλο το θέμα είναι να κρατηθεί κάτι σα μοναδική σανίδα πάνω σε κάτι σα γέφυρα. O Ερμής [κάρτα ταρώ: Ο Ερημίτης] ράβει το φασόλι με μαύρη κλωστή κι απ΄τον ένα Διόνυσο στον άλλο  ξάφνου ανεβαίνουμε – αδελφοί σε συναίρεση δελφική, στο παντίποτα της τﻍꭘνηꚂ ﴾ μαζί με Paul Celan, Νίκο Παναγιωτόπουλο, Αθανάσιο Αλεξανδρίδη και Κωνσταντίνα Κορυβάντη λίγο μετά τις 22:00 e’δώ: http://www.metadeftero.gr/  ﴿