Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

[η διερώτηση omega_]

 
Ο άρχοντας προχωρά. Ο άρχοντας δεν ανοίγει τις πόρτες - αυτό είναι δουλειά των ταπεινών. Ο άρχοντας δεν πιάνει πόμολα και χερούλια· αυτά τα αντικείμενα είναι γεμάτα απ’ τα αγγίγματα των άλλων, τον ιδρώτα των άλλων, τα μικρόβια των άλλων. Ο άρχοντας προχωρά διασχίζοντας πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν από άλλους. Ο άρχοντας δεν έχει χέρια για να ανοίξει τις πόρτες. Είναι ένα ανόργανο σώμα. Είναι το σώμα της εξουσίας. Το σώμα της εξουσίας έχει σαν όργανα τα σώματα των υποτακτικών. 
Στις τουαλέτες των καθωσπρέπει καταστημάτων δεν υπάρχουν διακόπτες. Οι διακόπτες έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται και απ’ τα κλιμακοστάσια και τους διαδρόμους των πολυκατοικιών, αλλά αυτό γίνεται πολύ αργά: οι ιδιοκτήτες ή/και οι διαχειριστές δεν έχουν χρήμα και διάθεση για τεχνολογικούς νεωτερισμούς. Αλλά στις τουλέτες των καθωσπρέπει καταστημάτων δεν υπάρχει λόγος για καθυστερήσεις: αισθητήρες. Αισθητήρες κίνησης, ρυθμίζουν το άναμα και το σβήσιμο του φωτός, σε κάθε χωριστό σημείο. Ψάχνει αμήχανα το μάτι και το χέρι τον διακόπτη, πρώτα κοιτάει απ’ έξω απ’ την πόρτα με τη σήμανση “w.c.” - τίποτα. Ύστερα μέσα· και ω! Το φως ανάβει.
Το σώμα - στην - ανάγκη - του προχωρά. Δεν ανάβει τα φώτα· τα φώτα ανάβουν μόνα τους. Άμα τη εμφανίσει. Το σώμα - στην - ανάγκη - του δεν ψάχνει διακόπτες. Ούτε αδιαφορεί γι’ αυτούς όταν ξαλαφρώσει. Το σώμα - στην - ανάγκη - του προχωρά ακάθεκτο. Κι ύστερα, αν ο αισθητήρας δεν είναι καλά ρυθμισμένος, πήχτρα σκοτάδι στα καλά καθούμενα, μέσα στο μικρό δωμάτιο όπου ακόμα κι ο βασιλιάς πήγαινε μόνος του. Χαζές κινήσεις μέσα στο σκοτάδι, για να ξαναπιάσει την κίνηση ο αισθητήρας. Ξανά φως. Το σώμα - στην - ανάγκη - του δεν είναι (ακόμα) ανόργανο. Σίγουρα δουλεύει το πεπτικό ή/και το ουροποιητικό. Δουλεύει, ακόμα, και ο έμβιος αισθητήρας φωτός / σκότους, γνωστός σαν “μάτια”. Το γεγονός ότι χρειάζεται μερικές φορές μια επιπλέον κίνηση / απεύθυνση στον ελαφρώς αναίσθητο αισθητήρα, κάτι του είδους “εεε, ακόμα εδώ είμαι, δεν έφυγα! - μη σβήνεις!!” είναι post-οργανικό. Interactive.
Το σώμα - εν - μέσω - των - αισθητήρων. Έρχονται, πολλαπλασιάζονται, εγκαθίστανται, εποπτεύουν (σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους) “συνεννοούνται”, προετοιμάζουν το internet of things· το διαδίκτυο των πραγμάτων. Το σώμα ανάμεσά τους. Γίνεται ανόργανο, αλλά όχι σαν το σώμα της εξουσίας. Σαν το σώμα των αντανακλάσεων της εξουσίας. Σαν το σώμα των διασταυρώσεων των τεχνικών μεσολαβήσεων. Σαν έμβιο thing. Κρατάει (το σώμα - εν - μέσω - των - αισθητήρων) όχι την “ανάγκη” του, όπως στις τουαλέτες των καταστημάτων, αλλά τις ανάγκες του, με την μορφή τηλεκοντρόλ, που συνδιαλέγονται με τους διάχυτους αισθητήρες.
Αλλά το σώμα - εν - μέσω - των - αισθητήρων νοιώθει αρχοντικό. Νοιώθει κυρίαρχο του περιβάλλοντός του. Το τεχνο-αρχοντικό σώμα δεν σπαταλά τις αισθήσεις του σε αγγίγματα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και άλλες πράξεις αβεβαιότητας. Το τεχνο-αρχοντικό σώμα απευθύνεται μόνο στο τηλεκοντρόλ του. Απευθύνεται στους αισθητήρες. Οι αισθητήρες απευθύνονται στο σώμα.
Το τεχνο-αρχοντικό σώμα είναι τηλεκοντρόλ.
Θέλω πίσω τους διακόπτες!!
 

(aπόψε στις έντεκα ο Raoulpenman θα περπατήσει αφιερώνοντας τον εαυτό σε μίαν ανούσια αξιολόγηση των ρυθμών της βροχής μεταφέροντας ένα μικρό άρωμα ζωής από την Λέσχη Κατασκόπων του 21ου αιώνα (http://www.sarajevomag.gr/). Αν το πετύχει με πηδηματάκια, σαν τα παιδιά στο κουτσό έχει καλώς. Εάν όχι, δεν πειράζει. Ούτως ή άλλως αναλφάβυθοι μαθαίνουμε τα κύματα))). Ta υπόλοιπα eδώ:  http://www.metadeftero.gr/ ))

1 σχόλιο: