Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

όπου μας αγγίζετε αγαπάμε:

δουλειά στα χωράφια και στους στάβλους, μάζεμα φρούτων, ελιών κ.λ.π, μάζεμα σκουπιδιών (οδοκαθαριστές), οικοδομικές εργασίες κάθε είδους, οικιακές βοηθοί, αποκλειστικές νοσοκόμες, γυναίκες (κατά κύριο λόγο) που κρατάνε ηλικιωμένους/ηλικιωμένες, νταντάδες, καθηγητές/καθηγήτριες σε σχολεία, σε Ι.Ε.Κ., σε φροντιστήρια, υπάλληλοι σε εκδοτικούς οίκους και βιβλιοπωλεία (διανοουμενίστικα ή όχι), πωλητές δίσκων σε δισκοπωλεία, υπάλληλοι σε video club, πωλήτριες (κάθε είδους, από το πράκτικερ ως το συνοικιακό ρουχάδικο), δουλειά σε τυροπιτάδικα, fast food κ.τ.λ., σερβιτόροι, κράχτες σε ταβέρνες, λαντζιέρηδες, DJs με εμφάνιση εξτρεμιστική ή τρέντυ, barwomen με εμφάνιση σέξι ή μη, καθαρίστριες σε σπίτια, καθαρίστριες με καθεστώς εργολαβίας σε πανεπιστήμια, καθαρίστριες με βύσμα σε υπουργεία, υπάλληλοι σε γκαλερί, τύποι που βγάζουν βόλτα κατοικίδιους σκύλους, κομμώτριες, ασκούμενοι/ες σε δικηγορικά γραφεία, μπλοκάκηδες ή "μαύροι" συνεργάτες σε γραφεία μηχανικών, εργάτες (οδηγοί, χαμάληδες) σε επιχειρήσεις μεταφορών/μετακομίσεων, οδηγοί νταλίκας, οδηγοί ταξί (με τον ταρίφα ιδιοκτήτη αφεντικό), οδηγοί διανομείς αναψυκτικών ή λουλουδιών, παρκαδόροι, κούριερ ταχυμεταφορών, "μαύροι" ντελιβεράδες, βοηθοί σε συνεργεία οχημάτων και ανταλλακτικάδικα, υπάλληλοι σε επιχειρήσεις service pc, υπάλληλοι σε βενζινάδικα, κλόουν σε παιδικά πάρτυ, ναυτεργάτες, τηλεφωνητές/ τηλεφωνήτριες (σε όλες τις άπειρες εκδοχές τους), υπάλληλοι σε σούπερ μάρκετ (στα ταμεία, στα τυριά, στα κρέατα...), διανομείς διαφημιστικών φυλλαδίων, μοντέλα στις σχολές καλών τεχνών, ψήστες, ηχολήπτες, μουσικοί/τραγουδιστές σε διάφορων ειδών φαγάδικα και ποτάδικα, ηθοποιοί, ταξιθέτες, εκδότες εισιτηρίων στο Ηρώδειο (ή στον Παναθηναϊκό, ή στο Gagarin, ή...), επ΄αμοιβή gamers που παιρνάνε τις πρώτες πίστες για να ξεκινήσει να παίζει ένα στέλεχος επιχείρησης στο διάλειμμα του το videogame αποφεύγοντας το βαρετό πρώτο μέρος του, υπάλληλοι στα ΚΕΠ, στα ΕΛΤΑ, στα εμπορικά κέντρα, στα πολυκαταστήματα, στα αεροδρόμια, στα κρουαζιερόπλοια...Α! ναι. Και βιομηχανικοί εργάτες.
 Η εργατική τάξη είναι εδώ. Στριμωγμένη πίσω από πάγκους του τριτογενή, πίσω από ρομποτοποιημένες μηχανές, πίσω από ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μέσα σε φόρμες εργασίας που μοιάζουν περισσότερο με στολές καταναλωτή.
Είμαστε εδώ. Είμαστε πολυπληθείς, και το γεγονός ότι η αναδιάρθρωση μας έσπασε σε επιμέρους μονάδες εργασίας και διάφοροι μαϊντανοί των media, τύποι που συστήνονται ως μαρξιστές - λενινιστές, νεοφιλελεύθεροι θεωρητικοί και καφενειακοί μικροαστοί κατάφεραν να εξορίσουν τη λέξη εργάτης από τα λεξικά και τα μυαλά μας δεν μπορεί να κρύψει ότι αυξανόμαστε διαρκώς αριθμητικά. Παραμένουμε οι αποκλειστικοί δημιουργοί του πλούτου, κόντρα σε όσους μας υπόσχονται την σωτηρία μας στην κατεύθυνση της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης. Και κυρίως, είμαστε πολυεθνικοί. Μπορούμε όχι απλώς να μιλάμε περισσότερες γλώσσες (περισσότερες και από αυτές που διδάσκουν τα πανεπιστήμια των αστών), αλλά και να πλουταίνουμε τις εμπειρίες μας, μετρώντας πάντα τις πληγές που μας ανοίγουν σε όλη την έκταση του πλανήτη. Μπορούμε πιο απλά από ποτέ να φωνάξουμε μαζί, στον ίδιο τόπο αλλά και σε διαφορετικές γλώσσες (κατά τον επίλογο κάποιου τόσο γνωστού και τόσο άγνωστου μανιφέστου), πως δεν έχουμε πατρίδα. Και ακόμη πως δεν πρόκειται να την υπηρετήσουμε - στον στρατό, στα event έξω από χειμερινά ανάκτορα, απέναντι από οθόνες που ενημερώνουν, δίπλα σε παρακρατικούς, μαζί με αφεντικά μικρά ή μεγάλα.
 Μπορούμε για αρχή να βουλώσουμε το στόμα όσων αρνούνται την ύπαρξη μας!
(δουλειά μας: ο πόλεμος και η ποίηση επίσης_

 

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

(τοχαρούμενοσώματουκώστασακκά*)

 να ΄σαι συχνά το αγοράκι για τα θελήματα  που αναφέρει ο αντρέας
βεργιόπουλος και που του έδωσαν μία μέρα το δεματάκι λέγοντας του:
πάρε, παιδί μου αυτό εδώ, είν΄η ψυχή σου, και πήγαινέ το στην τάδε
διεύθυνση, όπου το σπίτι θα ΄ν΄ ο παράδεισος

 γίνε αυτό το αγοράκι, ο ακαταμάχητος γενναίος άντρας* να θυμά-
σαι τα λίγα, να είσαι ον αποκαμωμένο απ΄την αγάπη και να μην νιώ-
θεις την περηφάνια των απεργών* φέρε λιτή απολογία ώστε να είσαι
πανέτοιμος

 να ερωτεύεσαι τη βροχή διότι ο θάνατος του νερού έχει υποχρέωση
στην άνοιξη

(αυτά φαίνεται να είπε ο αρανίτσης στον κώστα το σακκά λίγες ώρες πριν
πάρει ο τελευταίος τη μοιραία του απόφαση. Εγώ φυσικά δεν ήμουνα παρών.
Κρυφάκουγα όμως απ΄το διπλανό κελί ενώ παρακολουθούσα στο λάπτοπ
αυτό το αριστούργημα_

http://ekedde.wordpress.com/2013/07/04/protsakk/