«Το π-eye (3,14…)»

κάποιες φορές συμβαίνει κάπου κάποιος να μιλά κάποια γλώσσα που δεν είναι

δική του, αν μια γλώσσα μπορεί να είναι καποιανού. κάπου κάποιες φορές κάποια γλώσσα είναι πολύ οικεία για να μην είναι ξένη. είναι πολύ ξένη για να μην είναι οικεία. είναι πολύ ξένη για να μην είναι οικεία κάποιες φορές για κάποιον κάπου. aπόψε λίγο μετά τις έντεκα ο ra0ul penman φυλλομετράει το δέκατο έκτο ποιητικό σκεύος ΤΕΦΛΟΝ (και όχι μόνο) αφήνωντας ένα ξεχασμένο ραβασάκι του Νίκου Καρούζου ν΄αποφασίσει τους ποιητές του (:Δήμητρα Κατιώνη, Tomas Sidoli, Ari Banias, Aντωνία Κοσένα). από εδώ μοιάζει απαραίτητο να πω ότι τους παρατηρεί. μοιάζει απαραίτητο: τους. Αυτή η απόσταση μεταξύ μας. Πώς μερικές φορές συρρικνώνεται, μετά μεγαλώνει

όταν αφαιρεθούν τα ρούχα. Εγγύτητα.

Από εδώ μοιάζει απαραίτητο

να πω ότι δεν.

Συμμετέχω ή ανήκω αλλά.

σημειώσεις

έγγραφο

σημειωματάριο

Ctrl  C εκεί

Ctrl  V εδώ

:διάρκεια που έγινε έκταση που ξανάγινε διάρκεια μέσω κάποιου που γράφει κάποιου που διαβάζει που απελευθερώνει ξανά μια στιγμή παγιδευμένη σε μια αβέβαιη διάρκεια.

Άκου, ώρα να σωπάσεις ομορφιά. Σειρά σου κόσμε.

[:Μουσική ἑνός κόσμου πού εἶναι στή θέση του]

 (φώτο από την προσευχή του ελάχιστου της Όλιας Λαζαρίδου, εκδόσεις http://ypokeimeno.com/kyklofories/)

[υπάρχει κάποιος με μια μνήμη·υπάρχει κάποιος με μια μνήμη κουτσή που αναπολεί συνέχεια· που θυμάται τα πάντα ·που δεν καταφέρνει να ξεχάσει και λέει σε κάποιον «θυμήθηκα μια στιγμή που μαρτυρά τη θλίψη σας»·και κάποιος αναπολεί στιγμές χαράς και λέει «ξαναθυμήθηκα μοτίβα χαράς που αναχαιτίζουν την κακία σας»·aπόψε λίγο μετά τις έντεκα με τους Ζήσιμο Λορεντζάτο, Νίκο Παναγιωτόπουλο, Σαμσών Ρακά,  Όλια Λαζαρίδου και Tomas Sidoli  ο ρα0ύλ πένμαν θα αναζητήσει το «Χαμένο Κέντρο» ·και θα το βρει σε μέρα χωρίς σκιά· πάνω στο κόσκινο της άνοιξης · σΤο τρίτο φεγγάρι της χρονιάς ~e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/]