aπόψε,
η πείνα και η δίψα των απεργών φανερώνεται ανάμεσα στη
διαίρεση των βημάτων και εκείνης της
μόνιμης σου τάσης να κοιτάζεις πίσω απ΄τον ώμο.
Παλαβές πυξίδες θα σου δείξουν στο χνουδωτό ροδάκινο μέσα τι γίνεται και οι λέξεις θα συνεργαστούν με το στήθος σου.
Πρόσεχε. Η νοσταλγία ξαγρυπνάει μέσα στον ποιητή, πάνω ακριβώς απ΄το συκώτι. Και η αφή μπαίνει στον πόλεμο νυσταγμένη.
Να εμπιστεύεσαι την αφή· την ακοή να την ακούς με καχυποψία.
Πάντα εξαιρετικός!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή