[ΣΥΣΣΗΜΟΝ ἤ Τά Κεφάλαια]

Ὑπάρχουν δυό θάλασσες

καλιοῦνται φύση ἡ μιά πνεῦμα ἡ ἄλλη

καί δέ μοιάζουν - ἐξόν που εἶναι θάλασσες

καί πάρεξ πού ἑνώνονται.

Ἐκεί πού ἑνώνονται γεννιέται ἡ ἀνθρωπότητα

ἂν φτάσει

καθώς  γιά κεῖ  ἀρμενίζει ἀγέννητη.

Ἀρμενιστές πού φτάσαν στήν ἓνωση διηγιοῦνται ἱστορίες

πώς ὣς κι ἡ φύση παύει να εἶναι φυσική

προκειμένου να γίνει ἡ ἓνωση

πώς ὣς κι ἡ φύση δέχεται νά μή μοιάζει αὐτό πού εἶναι

γιά να γίνει ἡ ἓνωση.

Ἐκεῖ  πού ἑνώνονται φτιάχνεται μιά λίμνη μέσα στη θάλασσα.

                       (Θραύσμα από το ΣΥΣΣΗΜΟΝ ἤ Τά Κεφάλαια του Νίκου Παναγιωτόπουλου)

Είναι το "Σύσσημον" (αυτό που σημαίνει το ίδιο για σένα και γιά μένα, το συμφωνημένο σημάδι) ἥ "Τα Κεφάλαια" του Νίκου Παναγιωτόπουλου το νέο «Κουτσό»; Μια εσωτερική ανταρσία φαίνεται πως αναδύεται σιγά- σιγά με τον Ραούλ στο βάθος να νιαουρίζει από μέσα του. Για το κεφάλαιο που τέλειωσε η φλέβα ευχαριστεί την αρτηρία. (Έκφραση δάνεια από επιστολή και μια επανάληψη λίγο μετά τις έντεκα e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/ ))