[:multum, non multa]

Ο ΧΩΡΟς ΕΓΓΡΑΦΗς χωρισμένος στα δύο: στο ηχομονωμένο δωμάτιο με το μικρόφωνο όπου  βρίσκεται ο Raoul_Penman με τα "χαρτάκια" του Γιώργου Πρεβεδουράκη (εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ)· και στο κουβούκλιο, με το διάφανο χώρισμα απ΄όπου τα θραύσματα του Ευγένιου Αρανίτση υπαγορεύουν, τον καθοδηγούν, ρυθμίζουν τα μηχανήματα, διακόπτουν είτε ξαναρχίζουν τη διαδικασία... Προσοχή: το ουσιώδες, εν προκειμένω, δεν είναι ο χώρος - που ενδεχομένως θ΄αλλάζει κατά περίπτωσιν· είναι η συνθήκη, η σχέση των δύο - που θα πρέπει να μεταφερθεί εν συνόλω, λεπτομερώς. Οι οδηγίες που δίνονται πότε - πότε - "παύση", (//), "διστάζει" κ.λ.π-, δεν άπτονται της ραδιοσκηνοθεσίας, αλλά είναι ουσιώδεις για τον ρυθμό· επομένως δεν τροποποιούνται, δεν παρακάμπτονται. Και η μόνη σκηνοθετική οδηγία που έχει νόημα να δοθεί είναι αρνητική: Να μην γίνουν εικόνες τα λόγια· δεν ξέρουμε π.χ. αν τη "θάλασσα" ο Ραούλ τη βλέπει, την ανακαλεί ή απλώς τη ζητάει· κ.ο.κ. - Multum, non multa, multum, non multa "πολύ, όχι πολλά", αυτός είναι ο παφλασμός των κουπιώνε μας μες στο νερό του ποιήματος aπόψε λίγο μετά τις 21:oo e΄δώ: http://www.metadeftero.gr/